Duitsland kende twee dagen geleden een soepele start op het Eurobasket met een ruime zege op Montenegro. Hun tweede wedstrijd verliep niet veel anders. Ook Zweden kon het Duitse vuurkracht niet bedwingen en ging met 105:83 onderuit in een duel waarin het nooit echt dreigde. Daardoor werden hun kansen op een plek in de achtste finales flink bemoeilijkt.
Een stoomwals
De openingsrun van 8:0 was al genoeg om elke verrassing uit te sluiten. In de eerste drie minuten werd meteen duidelijk welk doorslaggevend element de kansen van de Nordics zou nekken: hun onvermogen om Duitsland in de paint af te stoppen.
Eerst rolde Daniel Theis naar de ring, vervolgens viel Franz Wagner aan in transition, en gaandeweg haakten steeds meer spelers aan. Dennis Schröder met zijn drives, de lengte en kracht van de forwards om in de post te heersen… Ze hadden talloze manieren om makkelijk onder de ring te scoren. En bij de ploeg van Mikko Riipinen leek er nooit een echte oplossing te komen.
The first time was so nice. He had to do it 𝙏𝙝𝙚𝙞𝙨 🤧#EuroBasket pic.twitter.com/Df6MPmBOt6
— FIBA EuroBasket (@EuroBasket) August 29, 2025
Zo hadden de Duitsers bij rust al 59 punten verzameld, hun beste eerstehelftprestatie in de Eurobasket-geschiedenis, en dwongen ze Zweden tot een onmenselijk hoog scorend tempo om bij te blijven. Dat lukte simpelweg niet. Af en toe wel, onder aanvoering van een geïnspireerde Melwin Pantzar, maar niet vaak genoeg voor wat de situatie vroeg. Hun kansen om tegen zo’n veelzijdige tegenstander overwicht te creëren waren klein, en twee of drie aanvallen zonder scoren resulteerden meteen in een run van Duitsland.
Dat maakte het lastig.
Schröders frustratie
Eigenlijk kwam de enige echte opleving van Zweden eerder voort uit Duitslands frustratie dan uit hun eigen succes. Schröder – en daarmee het hele team – verloor even de focus toen binnen enkele minuten een paar discutabele beslissingen van de scheidsrechters tegen hen uitvielen: eerst belandde hij twee keer op de vloer bij acties waar hij een aanvallende fout claimde, beide keren gevolgd door Zweedse driepunters; daarna werd hij teruggefloten voor een over-and-back-overtreding in een actie waarin de bal door de verdediging werd aangeraakt.
Als zijn protesten na de eerste twee calls al fel waren, dan deed de derde de vlam in de pan slaan. En de daaropvolgende technische fout leidde natuurlijk tot een 7:0-run. Maar verder behield Duitsland de controle.
Ze domineerden al in de eerste helft, die eindigde met een voorsprong van 17 punten, en in de tweede helft bleven ze de baas zonder zichzelf te veel in te spannen om problemen te vermijden. Zweden, af en toe gesteund door de schoten van buiten, profiteerde na de pauze van een minder strakke Duitse verdediging en had soms aanvallende oplevingen, maar er was altijd een antwoord. Een echte comeback hing nooit in de lucht. Het Duitse gevoel van controle was absoluut, ook al leken ze nog niet op volle kracht te spelen.
En zo pakte de regerend wereldkampioen al cruisend zijn tweede overwinning, opnieuw met meer dan 20 punten verschil, in hun tweede wedstrijd op rij met meer dan 100 punten. Tot nu toe heeft niemand ook maar in de buurt kunnen komen. Wordt het morgen anders tegen Litouwen?
Uitblinkers
Dit waren de beste spelers van Duitsland–Zweden.
Dennis Schröder
Meester van het spel. Hij begon sterk als pick-and-roll-architect en vond geleidelijk zijn scoringsritme, wat resulteerde in de meeste punten en assists van de wedstrijd: 23 punten en 7 assists.
Franz Wagner
Net als tegen Montenegro kon niemand hem afstoppen zodra hij de bal op de grond zette en naar de paint trok. Zijn agressieve drives en zachte touch over verdedigers heen leverden hem 21 punten op in 22 minuten.
Melwin Pantzar
Hij voorkwam dat de nederlaag nog hoger opliep, vooral in de eerste helft. Met 18 punten was hij de aanjager van een Zweeds team dat veel minder vloeiend speelde dan tegen Finland en zwaar leunde op zijn 5-uit-6 driepunters.
(Omslagfoto: FIBA)
