Utah Jazz opent 2025-26 met eindeloze pauze

We trappen de 2025-26 NBA-voorbeschouwingen af met de Utah Jazz. We bekijken de data en resultaten van vorig seizoen, nemen snel hun roster en toekomstige ...

Foto van auteur

Geschreven door Nora Elisabeth van den Heuvel

Gepubliceerd op

We trappen de 2025-26 NBA-voorbeschouwingen af met de Utah Jazz. We bekijken de data en resultaten van vorig seizoen, nemen snel hun roster en toekomstige free agents door, benoemen hun doelstellingen voor het jaar, lichten één speler uit om op te letten en delen een voorspelling voor de franchise.

Utah Jazz 2025-26

utah onthult pregamekaarten

Hoe ze het seizoen aanpakken

Ze moeten zichzelf vinden. Als er iets is dat deze Utah Jazz kenmerkt, is het dat niemand weet welke kant ze opgaan. Danny Ainge praat al jaren over een grote klapper, maar verder dan het verzamelen van meer picks en jong talent is het nooit gekomen—zoveel zelfs, dat het onduidelijk is welke pijlers ze willen houden voor de toekomst en wie inwisselbaar is.

We hebben het over onvolmaakte spelers als Keyonte George, Taylor Hendricks, Brice Sensabaugh en de net gearriveerde Ace Bailey, maar ook over een All-Star-waardig talent als Lauri Markkanen, die ondanks de voortdurende geruchten op de trade block nog altijd niet weg is.

Die wirwar aan onopgeloste vraagtekens volgt op drie seizoenen op rij zonder de playoffs en een rampzalig 17–65-record vorig jaar, waarmee ze het slechtste team in de NBA waren. Ze hebben potentie, een ster en wat ervaren krachten, maar in feite starten ze het seizoen zonder duidelijke richting en kunnen ze elk moment van koers veranderen.

Ace Bailey’s team?

Uiteraard niet, maar misschien toch wel. Met Lauri Markkanen als waardevol ruilobject lijkt Salt Lake City gedoemd om iemand anders de sleutels te geven—Markkanen is immers het heden. Die vrijwel onvermijdelijke overdracht valt samen met Ace Bailey (No. 5 pick in de 2025-draft), die telkens herhaalt dat hij niet naar de NBA komt om zomaar een speler te zijn, maar vanaf het eerste moment een ster wil zijn. Iets te branieachtig? Misschien wel. Maar misschien heeft hij gelijk.

In Utah is er geen duidelijke leider en de overgebleven spelers hebben niet doorgebroken. Keyonte George had soms geweldige optredens maar ook flinke missers. Anderen, zoals Cody Williams, blijven in het ongewisse. Je zou kunnen zeggen dat de troon wacht op degene die bewijst dat hij ’m verdient. En general manager Justin Zanik overdrijft niet als hij stelt: “Onze groei hangt af van de ontwikkeling van ons talent, zodat we nu én later meer wedstrijden winnen. Dat gebeurt niet van de ene op de andere dag.”

Hoe dan ook, het is zo’n beetje kop of munt. We hebben het over een speler die in 2024-25 gemiddeld 17,6 punten, 7,2 rebounds, 1,3 assists, 1,3 blocks en 1 steal noteerde, met een driepuntspercentage van 34,6. Hij zou echt heel goed kunnen worden, en hij was een van de weinigen die Cooper Flagg een beetje liet zweten voor die No. 1 pick.

Markkanen, het eeuwige ruilobject

Lauri Markkanen ging van uitblinken in een leuk Jazz-team naar uitblinken in een ingestort team. Zonder grote versterkingen, op een paar veteranen als Kevin Love en Jusuf Nurkic na, lijkt het opnieuw een seizoen te worden in de kelder van de League, terwijl de Finse forward grote optredens afwisselt met blessures en constante tradegeruchten.

Hij is inmiddels 28 en komt net van weer een spectaculair EuroBasket af. Opnieuw gonst het van de geruchten over hoeveel draft picks Utah zou willen om hem te laten gaan. Logisch—hij is hun asset en ze willen er het maximale voor terug. Maar de realiteit is dat Markkanen hier al drie seizoenen zit, terwijl de rebuild meer dan ooit springlevend lijkt…

Niemand zegt dat de Jazz hem móéten traden, maar het is jammer dat een speler met zijn talent—gemakkelijk goed voor 20 punten per avond—nog steeds niet in een situatie terecht is gekomen waarin hij kan schitteren én voor overwinningen kan vechten. Natuurlijk kan het tij keren en kan deze selectie ineens klikken, maar daar zou ik niet op durven wedden.

Een urgente tactische noodzaak

We hebben het gehad over de spelers die ze hebben en hun onduidelijke koers, maar hoe zit het als er écht een team gevormd moet worden? Het is meer van hetzelfde.

Will Hardy heeft vanaf dag één laten zien wat hij kan. In zijn eerste seizoen speelde het team bij vlagen geweldig en boekte het mooie zeges, maar het lijkt erop dat de “Danny Ainge-golf” hem ook heeft meegesleurd. Met de focus steeds op nieuwe talenten brokkelde de tactische samenhang af. Vorig seizoen eindigden ze als slechtste defensieve ploeg, met 119,4 punten tegen per 100 possessions. Zoals gezegd: het is één groot vraagteken—zelfs hun speelstijl staat nog niet vast.

Speler om in de gaten te houden

Cody Williams. We wagen hier een gokje. Deze forward in zijn tweede jaar kende meer diepte- dan hoogtepunten als rookie, maar hij is vastberaden zich te verbeteren en zijn talent in Salt Lake City te tonen. Tijdens de Las Vegas Summer League liet hij een paar indrukwekkende wedstrijden zien, met als uitschieter 26 punten tegen Chicago. In een team met volop open posities verwachten we dat zijn aanvallende skills en betrouwbare schot—dat hij vorig seizoen nog niet echt toonde—hem nu meer speeltijd en een grote stap in zijn carrière zullen opleveren.

2025-26 NBA-voorbeschouwing voor de Utah Jazz: voorspelling

Ik kan er niet optimistisch over zijn. Ze zitten in een rebuild zonder duidelijke basisvijf, rotatie of speelstijl, dus ze zullen waarschijnlijk meer nederlagen dan zeges boeken. Zelfs als een paar risico’s goed uitpakken, zou het een wonder zijn als ze meedoen om een play-in-plek in het Westen. Hoe pijnlijk ook, ik zet ze onderaan: 15e.

Volgende team: Washington Wizards

(Cover photo by Rob Gray-Imagn Images)

Plaats een reactie