Het is tijd om de 2025-26 NBA-preview van de New Orleans Pelicans te publiceren. Statistieken, de resultaten van vorig seizoen, een blik op hun roster en toekomstige free agents, de doelen voor dit seizoen, de speler om in de gaten te houden en een voorspelling voor de franchise.
New Orleans Pelicans 2025-26
Hoe ze het seizoen ingaan
Om de een of andere reden komen de New Orleans Pelicans rond Zion Williamson nooit echt van de grond. Vorig jaar raakten ze ontspoord door een ongekende golf aan blessures, al kenden de Philadelphia 76ers en Memphis Grizzlies recent ook flink gehavende rosters. Soms ligt het aan de gezondheid van de sterspeler zelf, die voortdurend ter discussie staat. Andere keren gaat het om de chemie tussen Williamson en Brandon Ingram.
De Pelicans pakten dat laatste probleem aan bij de trade-deadline van vorig seizoen, maar kregen weinig terug voor hun op één na beste speler. Ondanks zijn talent is Ingram lastig in te passen in een contender en biedt hij niet genoeg om een team echt naar een hoger niveau te tillen. Dat zorgde voor een vrijwel onbestaande trade-markt, zelfs na maanden op de trade-blok terwijl hij nog bij New Orleans zat.
Daardoor lijkt de zomer van de Pelicans overdreven optimistisch. Ze wilden hun core behouden en deden een kleine tweak door Jordan Poole, een onvoorspelbare factor, en Kevon Looney, een situatieve-impactspeler, toe te voegen. Dat alles zonder echt te definiëren wat die ‘core’ is, want er stond nooit een team dat voldeed aan alle verwachtingen rond Williamson, Herb Jones en Trey Murphy III. Je zou blessures de schuld kunnen geven voor vorig seizoen, maar er zijn al te veel hobbels geweest om te blijven geloven dat het dit keer anders zal gaan.
Weinig hoopvolle signalen
Het enige positieve nieuws dat de Pelicans uit 2024-25 wisten te halen—en dat is niet niks—was de doorbraak van Trey Murphy. De forward, ooit een 3&D-prospect die zijn atletisch vermogen liet zien in de fastbreak of als slasher, maakte een flinke sprong in het creëren van eigen kansen. De omstandigheden dwongen hem tot verantwoordelijkheden die op papier niet de zijne waren. In januari noteerde hij 25,1 punten, 6 rebounds en 3,8 assists, met schotpercentages van 37% van drie en 48% totaal. Hij scoorde zeven keer meer dan 30 punten in een wedstrijd (waarvan twee keer 40 punten), allemaal in 2025.
Door het lot miste hij de laatste anderhalve maand van het seizoen met een schouderblessure die een operatie vereiste. Toch onderstreept het feit dat zijn niet-aangegeven scores (exclusief vrije worpen) stegen van 18,9% in 2023-24 naar 27,2% vanaf januari 2025 precies de ontwikkelingsstap die goed past naast Williamson. Zion hoopte dat Ingram ooit zou zijn wat Murphy in die periode liet zien.
Meer dan beschikbaarheid
Toch, zelfs als je de eeuwige blessurezorgen buiten beschouwing laat, overtuigen de nieuwe aanwinsten niet. Behalve dat ze twee first-round picks (2025 en 2026) naar Atlanta stuurden voor Derik Queen, is het halen van Jordan Poole en Kevon Looney geen serieuze upgrade. De nieuw aangestelde Joe Dumars had weinig opties anders dan alles verkopen en opnieuw beginnen.
Poole verbeterde zich vorig seizoen bij de Wizards, maar hij is nog geen stabiele ballhandler. Hij zal in New Orleans waarschijnlijk vanaf de bank komen, wat kan helpen. Toch is het moeilijk voor te stellen dat hij meer impact heeft dan McCollum ooit had. Looney versterkt dan weer de relatief zwakke frontcourt-rotatie, maar brengt geen mobiliteit of shooting—twee cruciale eigenschappen in lineups met Zion.
Dit opent de deur voor Zion op de centerpositie. Maar verdedigend kan dat flink tegenvallen. Zelfs met Herb Jones, Dejounte Murray (verre van zijn topvorm in defense) en Murphy om gaten te dichten, is het lastig een houdbaar schema te zien met Williamson en Poole samen op het veld.
Wat Murray betreft: niemand verwachtte vorig jaar veel van hem, gezien zijn slechte fit naast Williamson en Ingram. Eén seizoen later, na een zware polsblessure en een gescheurde achillespees in januari, zijn de verwachtingen nog lager. Zijn situatie bij aanvang van het seizoen is onzeker.
Speler om in de gaten te houden
Nóg een jaar—het is inmiddels zijn zevende—kijkt iedereen naar Zion Williamson om te zien of hij eindelijk alles kan waarmaken. Als hij fit is, is hij een productiemachine, een van de moeilijkst af te stoppen spelers zodra hij richting de basket kan opstomen. Toch heeft zelfs zijn beste versie de ploeg nooit verder gebracht dan de play-in.
Deze preview verschijnt vlak nadat Williamson op de Media Day van de Pelicans opdook, zo slank als koolstofvezel. Dat laat zien hoe hij zijn zomer besteedde, maar het zegt weinig over zijn korte- of middellange-termijn gezondheid of prestaties.
Hij speelde slechts 30 wedstrijden, opnieuw geplaagd door blessures. Sinds zijn NBA-debuut duren zijn herstelperiodes steeds langer dan verwacht. Misschien helpt dit nieuwe lichaam, als hij het zo houdt.
De realiteit is dat zelfs een volledig fitte Zion in meer dan 70 wedstrijden geen garantie is op een verlengd seizoen in de loodzware Western Conference. Je hebt veel meer nodig om hoge doelen te halen in zo’n meedogenloze omgeving.
Het voordeel is dat de buitenwereld amper nog druk op hem uitoefent. Het nadeel is dat de meeste mensen inmiddels hun geduld verloren hebben, en dat is niet onterecht.
Voorspelling van nbamaniacs
Het is onmogelijk om de Pelicans te voorspellen. Zoals gezegd: als het niet het één is, is het wel iets anders. Dit team heeft meerdere spelers die prima in een kampioensploeg zouden passen. Maar samen vormen ze nooit meer dan de som der delen en, zelfs als blessures geen rol spelen, wordt het steeds moeilijker om ze in de bovenste regionen van het Westen voor te stellen. Strijden voor een play-in-plek lijkt hun bescheiden doel. Zelf zie ik ze dat net mislopen: 11e met ongeveer 38 overwinningen.
Vorige team: Charlotte Hornets // Volgende team: Portland Trail Blazers
(Omslagfoto door Matthew Hinton-Imagn Images)