Hoe lang kunnen ze Brandon Williams nog mijden?

De NBA-competitie van 82 wedstrijden zet ons vaak op het verkeerde been. Er heerst het misverstand dat er altijd genoeg tijd is om te reageren. ...

Foto van auteur

Geschreven door Nora Elisabeth van den Heuvel

Gepubliceerd op

De NBA-competitie van 82 wedstrijden zet ons vaak op het verkeerde been. Er heerst het misverstand dat er altijd genoeg tijd is om te reageren. Om het schip weer recht te trekken.

Daarom nemen teams de eerste 20 reguliere seizoenduels vaak te licht op. Bijna alsof het een training camp is. Een proefperiode waarin de stand niet al te serieus wordt genomen.

Zo worden vroege nederlagen en vroege terugvallen doorgaans gebagatelliseerd. Maar de cijfers liegen niet: die nederlagen tellen net zo hard mee.

En de Dallas Mavericks, een ploeg die in oktober begon met enthousiasme en bescheiden ambities (niet om een titel te winnen, maar om in de buurt van de top van het klassement te staan), staat na 10 wedstrijden nu op de voorlaatste plek in de sterkere Western Conference, alleen boven het rampzalige New Orleans Pelicans.

En… ja, Kyrie Irving is er niet bij. Ja, Cooper Flagg heeft tijd nodig. Ja, Klay Thompson presteert zo slecht dat hij misschien bij NOLA past. En ja, ze missen een poin…

Mist Dallas een point guard?

Laten we ons op dat laatste punt richten. Ja, ze hebben een point guard nodig. Een echte floor general die de aanval kan leiden met dezelfde vaardigheid en het vertrouwen dat de meeste startende point guards in de league tonen. Dat is een mate van leiderschap die D’Angelo Russell—altijd meer combo dan point—al een tijd niet biedt, en een rol waarvoor Jaden Hardy, een grillige speler, nog niet klaar is.

Ze kennen dit probleem al sinds de zomer. Ze wisten dat ze ermee moesten leven, in elk geval tot Irving terug was van zijn blessure en weer in vorm zou raken. Maar terwijl Jason Kidd luidkeels All I Want for Christmas Is You zingt en The Three Wise Men with Cooper Flagg probeert te spelen, is de (tijdelijke) oplossing misschien niet zo ver weg of zo ongewoon.

Een point guard die point guard speelt. Niet meer, niet minder. Ter bewijs kun jij gewoon wat vaker die oude vertrouwde advanced stats erbij pakken.

(Het zijn pas 10 wedstrijden—niet veel, maar ook niet niets.) Die stats laten zien dat er iemand is die misschien meer minuten verdient. Hij heet Brandon Williams. Hij is degene die Kidd zei te zullen upgraden naar Arial Black, maar tot nu toe valt vooral op wat de guard in beperkte speeltijd voor elkaar krijgt, niet een blind vertrouwen van zijn coach.

Ondanks bewezen aanvalskracht van spelers als Anthony Davis, Klay Thompson, P.J. Washington, Naji Marshall en de nieuw gearriveerde Cooper Flagg zijn de Mavericks—geloof het of niet—de slechtste offense in de NBA. Want in de aanval—waar ze kampen met een monumentale opstopping—beweegt de bal zich zo vlot als het verkeer in Mumbai op een doorsneedag.

Dat verkeer trekt iets meer open als Brandon Williams op het veld staat en de bal in handen neemt.

Ze zijn niet zo ver weg

Aan de andere kant—en dat is interessant—staan ze momenteel vierde in defense (109,9), maar hun scoringsproblemen zijn zo groot dat solide verdediging alleen niet resulteert in overwinningen. Want solide is niet briljant. En de Mavs van 2025/26 zijn niet de Magic van 2024/25.

Dat moeten ze ook niet willen zijn.

Toch laat de net rating duidelijk zien dat dit Texaanse team beter presteert met Hardy en Williams op het veld in plaats van Christie en Russell. En nee, dat betekent niet meteen een rechtstreekse rolwissel.

Maar als je weet dat Russell niet je toekomstige playmaker is (hij gaat regelrecht naar de bank—en misschien op de winterse transferlijst—zodra Kyrie terugkeert), is dit misschien niet het moment voor halve maatregelen of nutteloze hiërarchieën terwijl de nederlagen zich opstapelen.

Gisteren, tot opluchting van de halve staat Texas, versloegen de Mavs de Washington Wizards met 111–105 in een duel waarin D’Lo net zo goed een hoofdband met ‘I Hate Mavs’ had kunnen dragen. Hij startte, maar Kidd hield het maar 17 minuten met hem uit. In die tijd noteerde hij een -18 net rating en schoot hij 0-uit-6 van achter de driepuntslijn, waarmee hij zijn gebruikelijke boycott van schotkeuze voortzette.

De bank bracht redding. Vooral Brandon Williams, die in 26 minuten goed was voor 14 punten, 6 assists, 4 steals en een sensationele +24 rating.

Een gedurfde stap; een logische stap

Zoals Josh Bowe voor D Magazine in augustus opmerkte, was Williams een van de weinige lichtpuntjes in Dallas na het vertrek van Luka Doncic.

In zijn derde NBA-seizoen noteerde hij zijn beste cijfers tot dan toe, mede dankzij een blessuregolf die de coach dwong hem vanuit de onderste regionen van de rotatie in te passen. In 33 wedstrijden kwam hij tot gemiddeld 8,3 punten, 2,3 assists en 1,8 rebounds in 14,8 minuten per duel. Na de All-Star break schoten die cijfers omhoog: 14,6 punten per wedstrijd met 54,8% raak uit het veld en 39,5% vanachter de driepuntslijn.

Williams toonde dat hij vaak en op verschillende manieren kan scoren, en dat met efficiëntie: hij schoot 48,6% op catch-and-shoot-driepunters en haalde de helft van zijn punten in de paint. Van zijn 188 schotpogingen in 2024–25 kwam bijna de helft in de restricted area. Dat wijst op een perimeter-speler met een uitstekend gevoel voor het openbreken van verdedigingen en het creëren van zijn eigen schot rond de ring.

Zijn volgende stap, als hij wil blijven groeien, is om die aangeboren schotcreatie te gebruiken om goede kansen voor zijn teamgenoten te genereren. Beperkte minuten en een gebrek aan automatismen met de groep hebben hem daar dit seizoen nog van weerhouden.

Toch is hij nu al, zo niet een game-changer, dan toch een positief element in een Mavs-team dat dringend een trend moet keren voordat ze een gezonde gewoonte verliezen die moeilijk terugkomt: de gewoonte om te winnen.

Dallas Mavericks 2025-26 (Advanced Stats)

PLAYER GP MIN OFFRTG DEFRTG NETRTG TS% USG%
MOUSSA CISSE 6 9.2 102,5 89,3 13,3 61,2 15,7
JADEN HARDY 9 11.1 105,8 97,7 8,1 52,4 19,0
BRANDON WILLIAMS 8 16,5 104,8 98,6 6,2 51,9 24,2
DERECK LIVELY II 3 16,9 110,9 99,2 11,8 74,3 12,2
CALEB MARTIN 8 9 86,6 100,0 -13,4 38,1 10,3
DWIGHT POWELL 9 10,2 104,4 105,2 -0,9 73,1 10,1
KLAY THOMPSON 9 20 91,5 107,3 -15,8 42,1 19,7
NAJI MARSHALL 10 24,5 101,7 108,3 -6,6 59,8 15,5
P.J. WASHINGTON 10 33,9 101,1 108,7 -7,6 52,8 20,8
ANTHONY DAVIS 5 29,9 102,5 109,3 -6,8 58,7 27,8
MAX CHRISTIE 10 29,9 109,0 111,2 -2,2 65,5 15,6
COOPER FLAGG 10 32,5 99,0 111,8 -12,8 49,5 20,7
D’ANGELO RUSSELL 10 21,6 105,2 112,1 -6,9 49,1 28,1
DANIEL GAFFORD 5 19,6 104,9 113,6 -8,7 76,8 13,7
RYAN NEMBHARD 5 9 100,0 120,0 -20,0 49,0 19,3

(Cover photo by Geoff Burke-Imagn Images)

Plaats een reactie