Welke coach wordt als eerste ontslagen?

Is het te vroeg om te praten over ontslagen coaches nog geen twee weken in het reguliere seizoen? Misschien wel. Maar coaching in de NBA ...

Foto van auteur

Geschreven door Nora Elisabeth van den Heuvel

Gepubliceerd op

Is het te vroeg om te praten over ontslagen coaches nog geen twee weken in het reguliere seizoen? Misschien wel. Maar coaching in de NBA is net zo gevaarlijk als je verkleden als Roodkapje tijdens de stierenrennen in Pamplona. En verschillende coaches lagen na een paar niet héle slechte, maar ook niet bepaald sprankelende jaren al onder de loep. Ze hebben die twijfels sindsdien niet bepaald weggenomen.

Zeker nu, want de bank is de makkelijkste plek om naar te wijzen. Het is gemakkelijker voor front offices om de verantwoordelijke aan te wijzen die niet alles uit de selectie haalt, dan zich af te vragen of de selectie wel echt aan de gestelde verwachtingen kan voldoen. Soms is dat oneerlijk, soms niet zo. Het is misschien niet de eerlijkste aanpak, maar wel de gangbare. Dit lijkt dus het moment om te kijken wie de belangrijkste kandidaten zijn voor het eerste ontslag onder coaches in het seizoen 25/26.

Willie Green

Green heeft vaker laten zien dat hij deze Pelicans competitief kan maken. Onder zijn leiding stond NOLA in 22/23 bovenaan in het Westen, totdat blessures hun seizoen verpestten. In 23/24 haalden ze bijna de 50 zeges, maar fysieke problemen van Zion Williamson in de play-in deden hun postseason de das om. En vorig jaar was er een om snel te vergeten, met blessures die zich soms sneller opstapelden dan er spelers beschikbaar waren.

We zien dus een duidelijk patroon bij een coach die niet bepaald geluk heeft gehad met de beschikbaarheid van zijn sterren. Maar dat excuus gaat dit jaar niet op. Louisiana wacht nog altijd op Dejounte Murray, maar de andere sleutelspelers doen mee. Toch oogt het slechter dan ooit.

Zes duels, zes nederlagen. Allemaal tegen minstens redelijke tegenstanders, dat wel. Sommige waren nipt en hartverscheurend, zoals de overtime-nederlaag tegen de Spurs of Kawhi’s gamewinner tegen de Clippers. Maar het blijven nederlagen. Andere potten waren afstraffingen die tegen beschamend aan zaten. Als we puur naar de resultaten kijken, staat geen enkele coach op wankelere grond.

Het is niet duidelijk of Green de hoofdschuldige is, maar zijn grootste probleem is het groeiende idee dat deze franchise een nieuwe koers nodig heeft. En voordat te veel mensen zich gaan afvragen of die verandering moet bestaan uit het traden van Zion, het hele project afbreken en opnieuw beginnen, komt er waarschijnlijk eerst een wanhopige poging om de bakens te verzetten vanaf de bank.

Jamahl Mosley

Orlando heeft zich enigszins herpakt na een 1-4 start, maar die laatste twee overwinningen overtuigen niet iedereen. Dit team is niet samengesteld om alleen de Hornets en Wizards te verslaan, en een 3-4 record zonder ook maar buiten de Eastern Conference te spelen staat ver af van de verwachtingen na de zomerse moves.

Op dit moment dreigt Mosley het slachtoffer te worden van zowel zijn eigen werk als zijn omstandigheden. Enerzijds is het hem niet gelukt om de Magic-aanval ook maar enigszins fatsoenlijk te maken sinds zijn komst (ze horen steevast bij de onderste 10 sinds 2021/22). Anderzijds deed de franchise in de offseason een ambitieuze trade om dat probleem op te lossen. Dus als de kwestie aanhoudt, weten we al wie de schuld zal krijgen.

Vier first-rounders versturen voor Desmond Bane leek destijds een forse prijs, maar in de context klopte het wel. Op papier paste de voormalige Grizzly perfect bij Orlando en vulde hij veel gaten in aanloop naar een seizoen in een open Oost. Als alles goed ging, hadden ze genoeg wapens om minstens top drie in de conference te worden—misschien zelfs meer. Die kans konden ze niet laten schieten.

Toch behoren de Magic nog steeds tot de zwakste offenses in de NBA. En erger nog: ze hebben de verdedigende topvorm verloren die hen vorig jaar zo gevaarlijk maakte. De recente wedstrijden tegen Charlotte en Washington hielpen hun statistieken een beetje, maar de cijfers vertellen nog altijd een duidelijk verhaal.

Orlando Magic 2024/25 2025/26
Offensive Rating 108,9 (27e) 113 (22e)
Defensive Rating 109,1 (2e) 112,7 (10e)

Dus als in andere seizoenen zijn onvermogen om de aanval op gang te krijgen kon worden toegeschreven aan de beperkingen van de selectie, dan is dat nu minder aannemelijk. En zelfs als ze beginnen te winnen, is dat alleen niet genoeg. Mosley zit in een lastige positie en moet de Magic overtuigen dat hij ze aan beide kanten van het veld kan laten schitteren.

Anders, als ze voldoende vertrouwen in Bane hadden om vier picks aan Memphis te geven, zullen ze niet aarzelen om ook de samenwerking met Mosley stop te zetten en iemand anders binnen te halen die het project een boost geeft.

Darko Rajakovic

Net als Mosley heeft de Raptors-coach wat druk van de ketel gehaald met twee opeenvolgende overwinningen, maar hij is nog niet veilig. Hoewel de verwachtingen in Toronto niet zo hoog liggen als bij Orlando, hebben ze wel een redelijk dure selectie en een front office die na hun tanking flirt in 2024 weer naar boven wil kijken. Daardoor zit de coach in een lastige situatie.

Rajakovic heeft in Toronto geen grote cijfers neergezet (25 zeges en 30 zeges in zijn twee seizoenen), maar dat werd tot nu toe ook niet echt van hem verwacht. Dit jaar moet hij echter bewijzen dat er een duidelijk plan is—iets wat in de openingswedstrijden niet direct te zien was.

Met een ongelooflijk agressief verdedigingssysteem, met een paar van de meest wilde double-teams die je kunt voorstellen, zijn de Raptors een achtbaan van plus- en minpunten. Als het negatieve het positieve gaat overheersen, zit de coach diep in de problemen als hij niet bijstuurt. Want met de 24e verdediging in de league is het lastig om voor het eerst echt te pieken.

Het ziet er niet zo somber uit als een paar dagen geleden, maar winnen van een Cavaliers-team dat alleen Mobley als starter had en een Grizzlies-ploeg zonder Morant verbetert de statistieken meer dan dat het echt overtuigt. Zelfs als het front office in Toronto niet zo’n haast heeft als, laten we zeggen, dat in Orlando, vragen mensen zich al af of Darko wel de juiste man voor deze klus is. Zijn stoel wordt heter. De tijd dringt voor hem, net als voor Green en Mosley, om orde op zaken te stellen.

(Fotografía de portada: Alonzo Adams/Bill Streicher-Imagn Images)

Plaats een reactie