Austin Reaves flikt het weer

Drie dagen geleden ontpopte Austin Reaves zich als de held van de Lakers door hen naar een overwinning in Sacramento met 51 punten te leiden ...

Foto van auteur

Geschreven door Nora Elisabeth van den Heuvel

Gepubliceerd op

Drie dagen geleden ontpopte Austin Reaves zich als de held van de Lakers door hen naar een overwinning in Sacramento met 51 punten te leiden in de afwezigheid van Luka Doncic en LeBron James. Vandaag was hij opnieuw de ster, zij het om een iets andere reden.

De guard was opnieuw de uitblinker van zijn team, al oogde hij dit keer menselijker als scorer met 9-uit-24 uit het veld. Toch leverde hij toen het moment daar was. De score die de balans tussen winst en verlies deed kantelen, die de Target Center in Minnesota tot zwijgen bracht en die de buzzer klopte voor een 115–116 zege voor Los Angeles, droeg zijn stempel. Want het lijkt erop dat Reaves de heldenrol kan aannemen wanneer dat nodig is.

Austin kreeg de bal met nog 6,6 seconden te gaan—precies genoeg om een goede kans te creëren, maar niet genoeg om te treuzelen. Zodra hij Aytons screen gebruikte, drong hij naar binnen en splitste McDaniels en Gobert om de paint te bereiken. DiVincenzo kwam helpen, maar dat vormde minder gevaar en hield hem niet tegen om een floater te lossen die, vanaf ongeveer drie meter en zonder andere rim protectors in zicht, eigenlijk maar op één manier kon eindigen.

Het Lakers-roster barstte uit in feestvreugde, en terecht. Niet alleen om de zege, maar ook omdat ze voorkwamen dat een voorsprong van 20 punten met nog 15 minuten op de klok werd weggegooid. Die pittige laatste kwart—waarbij Minnesota’s defense hen volledig lamlegde en goede kansen bijna onmogelijk maakte—is nu makkelijker te vergeten. De twee mannen van wie verwacht wordt dat ze dat probleem oplossen, zijn snel weer terug. Voor nu kunnen ze gewoon feestvieren.

Goed Omringd

Hoewel Austin Reaves de wedstrijd als scorer besliste, blonk hij nog meer uit als playmaker. Door hem bijna de hele tijd de bal toe te vertrouwen, bouwden de Lakers op hem om het grootste deel van de aanval te initiëren en mismatches af te dwingen. Dat lokte hulpverdediging van de Timberwolves uit, waarna hij de bal verdeelde zodat zijn ploeggenoten hun schoten konden maken. Ze lieten niet veel kansen onbenut.

De guard sloot de avond af met 16 assists, waarmee hij zijn career high evenaarde en een breed scala aan passes liet zien. Door zijn vermogen om de paint aan te vallen, dwong hij de defense dicht te trekken, zodat hij kon afleggen naar vrije schutters. Zijn snelheid zette fastbreaks in gang en hielp hem in transition ploeggenoten te vinden. En door zijn connectie met Ayton kon hij de center laag aanspelen. Zo leek het vinden van medespelers kinderspel.

Jake LaRavia ging voorop met 27 punten—meer dan in zijn voorgaande vier wedstrijden als Laker bij elkaar—maar hij was zeker niet de enige uitblinker. Ayton, met 17 punten en 10 rebounds, liet zien wat hij kan bijdragen ondanks wat beperkingen. Hachimura bleef punten opstapelen zoals we van hem gewend zijn, en Knecht was met 15 de beste optie vanaf de bank…

Al deze ontwikkelingen maken de afwezigheid van Doncic en LeBron een stuk minder angstaanjagend dan nog maar een paar dagen geleden. En de man die daarvoor zorgt, is degene met rugnummer 15, die lijkt alsof hij nog meer wonderen in petto heeft.

(Omslagfoto: Jesse Johnson-Imagn Images)

Plaats een reactie