Het was een lastige wedstrijd om uit te leggen, op Luka Doncic na. De meeste acties van de andere negen spelers op het veld leken nauwelijks op de sport die de Los Angeles Lakers spelen. De wedstrijd verschoof van Doncic’ genialiteit—22 punten in het eerste kwart tegenover 11 voor Italië—naar de onhandigheid van twee teams met beslissingen die deden vermoeden dat ze niet wilden winnen.
Uiteindelijk pakte Slovenië de zege (84:77), al was dat nauwelijks te danken aan hun eigen verdiensten. Toch doet dat niets af aan de avond van een speler die zich opnieuw boven iedereen verhief.
Luka Doncic in 10 Minuten
Het is moeilijk om een andere speler te vinden die een wedstrijd zo in zich opneemt als Luka Doncic, al is dat niet altijd kritiekloos bedoeld. Als hij in zo’n flow zit als tijdens de eerste tien minuten van dit duel, raak je er makkelijk door gefascineerd. Zodra zijn genialiteit ontwaakt, lijkt de wedstrijd zijn persoonlijke show te worden.
Hij kwam op het punt dat de houten vloer aanvoelde als een plein. Doncic speelde als een straatlegende en stond de bal alleen even af om ’m meteen weer terug te krijgen, zodat hij opnieuw een één-tegen-één kon proberen, dit keer om af te ronden.
Hij maakte van elk Italiaans balbezit een vermoeiende onderbreking, die er alleen toe diende dat Doncic de bal snel weer zou krijgen.
Zelfs zijn ploeggenoten, die beginnen als bijrollen, realiseren zich dat ze figuranten zijn en vermijden het maar om ook maar even uit de schijnwerpers te komen. De wedstrijden van Slovenië veranderen in een lange opname waarin Doncic het volledige beeld vult.
Zijn eerste kwart het verhaal van EuroBasket noemen is misschien wat overdreven, maar zo voelde het wel. Zijn beheersing van het technische, fysieke en mentale aspect was overdonderend. Het leek alsof de wedstrijd daar kon eindigen, met een heel land dat naar huis zou gaan, verslagen door één man. Maar helaas voor Doncic en co was er nog genoeg speeltijd over.
Tussen Verwarring en Uitvoering
Nadat hij in het eerste kwart zijn 22e punt noteerde, ging Doncic even naar de kleedkamer voor wat leek op een kleine kniebehandeling. Hij miste ongeveer drie minuten, genoeg voor Italië om een 9:3-run neer te zetten en wat ritme van achter de arc te vinden, aangevoerd door een opwarmende Simone Fontecchio.
Italië schoot 5-uit-7 van afstand in het tweede kwart, en Diouf viel de open ruimtes aan om Slovenië van binnen pijn te doen. Toen de run voorbij was en Doncic terugkeerde, stopte Slovenië het bloeden, maar het momentum was verschoven.
De Italianen speelden verre van scherp, maar wisten toch genoeg punten te maken terwijl Slovenië aanvallend stokte. Coach Gianmarco Pozzecco van Italië wachtte niet lang voordat hij dubbelteams op Doncic afstuurde, wat bij hem frustratie opriep omdat zijn ploeggenoten er niet van profiteerden zodra hij de bal moest afspelen. Tijdens een time-out in het tweede kwart zei de Sloveense ster dat ze leken te spelen alsof ze tegen zichzelf streden. Dat vat de tweede helft goed samen.
Het Team Dat Minder Wilde Verliezen, Won
Zelfs met twee verdedigers die hem constant volgden, deed Doncic wat nodig was door de vierde fout van Simone Fontecchio te forceren met nog drie minuten te gaan in het derde kwart. Het enige moment dat hij echt moeite had, was tegen Saliou Niang, die een zware enkelblessure tegen Spanje leek te hebben opgelopen maar terugkwam om scorers te dwarsbomen. Met Niang op hem—en met de zware last van het team vanaf het begin—ontbrak bij Doncic de fysieke explosiviteit om nog constant nieuwe schoten te creëren.
Op dat moment stapte Slovenië onverwacht genoeg naar voren om de overwinning veilig te stellen. Ze hadden geen idee hoe ze moesten aanvallen, maar vonden Alen Omic inside, en dankzij zijn aanwezigheid bij de aanvallende rebounds pakte Slovenië vlak voor het einde van het derde kwart een voorsprong van 15 punten. Die marge hebben ze vervolgens niet meer uit handen gegeven.
De slotminuten waren onnavolgbaar. Beide teams worstelden met hun aanval. De ene partij kreeg constant 4-tegen-3-situaties, terwijl de andere zogenaamd meer talent en lengte op het veld had. In die chaos voelde elke vrije worp als goud, en Doncic raakte er genoeg om op 42 punten uit te komen en een zege veilig te stellen die bijna uit zijn handen glipte.
Hierna wacht Duitsland. Als dit echt het niveau van Slovenië is, wordt het lastig om bij te blijven. Zelfs Doncic kan maar zoveel doen.
Spelers om in de gaten te houden
Luka Doncic
Sommigen zeggen dat zijn cijfers in de loop van de wedstrijd achteruitgaan. Dat klopt, maar gezien wat we zagen, had niets Italië kunnen tegenhouden om hem met vijf man te verdedigen. De voorlaatste actie, van Rok Radovic, is veelzeggend: met vijf punten voorsprong en nog 12 seconden te gaan, sloeg hij een open lay-up af om de bal in het luchtledige weg te passen.
Dat zegt veel over de mate van steun rondom een speler van de Lakers, die 25 minuten lang dubbele dekking kreeg. Het is ook opvallend dat hij eindigde met maar één assist.
Stats: 42 punten, 10 rebounds, 3 steals.
Simone Fontecchio
Ook hij maakte deel uit van de Italiaanse ineenstorting in de slotfase, maar zonder hem was Italië misschien nooit in de race geweest. Met zijn buiten schot en verdedigende inspanning—hij nam zelfs de opdracht op zich om Doncic full-court te dekken—droeg hij het team. Je kunt niet om veel meer vragen.
Stats: 22 punten (4-uit-10 van afstand), 5 rebounds, 3 steals.
Saliou Niang
Hij verdedigde Doncic beter dan wie dan ook deze avond. Niang is goud waard voor een Italiaans team met beperkte atletische opties. Zijn impact wordt nog groter in een ploeg waar Nicolo Melli als center moet spelen, en dat bleek opnieuw vanavond.
Stats: 12 punten, 6 rebounds.
(Cover photo courtesy of FIBA Europe)
