De knockoutrondes zijn aangebroken, en er is geen ruimte meer voor experimenten. EuroBasket is nu ‘winnen of naar huis gaan’. En hoewel de eindstand (85–58) dat niet laat zien, flirtte Duitsland veel meer met uitschakeling dan verwacht door een onvoorstelbare droogte vanachter de driepuntlijn—iets waarin de taaie Portugese defensie een grote rol speelde.
Het stond 52–51 aan het einde van het derde kwart, totdat de regerend wereldkampioen de sleutel vond en het karwei afmaakte met een 33–7-eindsprint.
Portugals verzet
Op een dag zo teleurstellend als die van Duitsland in de eerste drie kwarten, speelt geluk een grote rol. In het moderne basketbal is driepuntsverdediging niet zo doorslaggevend als het lijkt, omdat die meer afhangt van de inspiratie van de schutter dan van hoe goed het schot verdedigd is—binnen redelijke grenzen, natuurlijk.
Toch is het geen toeval dat de ploeg van Álex Mumbrú het zo lastig had tegen een van de beste perimeterverdedigingen van het toernooi. Deze groep blijft de hele wedstrijd druk zetten aan de buitenkant—steekt handen in de passlijnen, vecht zich door praktisch elk screen en ontregelt het spel rond de driepuntslijn.
In dat scenario moest Duitsland aanvallen via individuele acties van Franz Wagner en Dennis Schröder, en proberen te versnellen in transition. De Duitse ploeg houdt ervan om te rennen, maar vandaag was het pure noodzaak omdat het gebrek aan driepuntsproductie de aanval in de halfcourt lamlegde. Spelers als Isaac Bonga, Tristan Da Silva en zelfs Andreas Obst konden niet veel uitrichten door het werk van hun Portugese tegenstanders Diogo Brito, Travante Williams en Diogo Gameiro.
Queta’s minimalisme
Portugal wist van de wedstrijd een gevecht op het minimum te maken. Hun aanval draaide ook niet heel soepel, maar ze voerden een paar slimme aanpassingen door om de Duitse defensie af te matten. Duitsland voelt zich erg op zijn gemak bij het switchen op de pick-and-roll. Daniel Theis en Johannes Thiemann zijn specialisten in het afstoppen van kleinere spelers en worden niet snel in isolatie verslagen. Toch hebben ze het lastig tegen meer verticale bigs.
Neemias Queta is de beste speler van dit Portugese team, maar geen klassieke ster. Door hem wel zo te behandelen, komt hij vaker in situaties die zijn efficiëntie verminderen—vooral in de post. Hoe minder vaak Queta op de block wordt aangespeeld en hoe meer hij agressief rolt en langs de baseline speelt, hoe groter de schade voor de tegenstander. Vandaag was daar het bewijs van.
Portugal mist iemand die vanaf de dribbel kan creëren, maar zodra Miguel Queiroz of Queta screens zetten en naar de ring snijden, verandert alles.
De Duitse storm barst alsnog los
In wedstrijden als deze, waarin de torenhoge favoriet wankelt, verwacht je vaak een puntengolf die soms uitblijft. Maar nu kwam hij wel. En hoe. Aangevuurd door Maodo Lo—die elke zomer glansrijk afstudeert in de kunst van het beslissen van wedstrijden—schakelde Duitsland een versnelling hoger en keek niet meer om. Het hele toernooi lijkt het alsof ze duels kunnen beslissen wanneer ze willen, maar vanmiddag was het anders, want ze zaten echt in de problemen.
Begin vierde kwart bleef Duitsland rennen zoals voorheen, maar nu vielen de driepunters opeens wél. Van 3-uit-27 in de eerste drie kwarten, schoten ze hun eerste vier driepunters van het vierde kwart raak, plus een jumper van Obst met zijn voet op de lijn. Portugal raakte vermoeid, was telkens net te laat in de verdediging en verloor aanvallende felheid, waardoor Duitsland alleen nog maar meer kon versnellen.
De storm eindigde in een run van 33–7, waardoor de lastigste wedstrijd tot nu toe voor het beste team van het toernooi toch nog glad werdgestreken. Je kunt deze uitslag op twee manieren lezen:
- Kijk naar de eerste 30 minuten en besef dat Duitsland ook sterfelijk is
- Richt je op de laatste 10 minuten, die weerspiegelen wat we sinds het begin van het toernooi zien
De keuze is aan jou.
Opvallende spelers
Maodo Lo
Ik zal het maar toegeven: Maodo Lo is een persoonlijke favoriet van deze bescheiden verslaggever. Spelers zoals hij—energiebommen waarvan je zou denken dat ze het in het reguliere NBA-seizoen prima zouden doen, maar misschien niet ver komen in de play-offs—gedijen uitstekend in deze korte toernooien. Nationale teamtoernooien vinden plaats in de nadagen van de zomer, en in plaats van aan zijn dagelijkse job te denken, stelt Lo zich in op elk sprankelend moment. Vandaag gaf hij zijn team de impuls net op het moment dat het feestje voorbij leek.
Statistieken: 12 punten (4-uit-7 3PT), 4 assists.
Franz Wagner
Het was verre van de beste avond van Franz Wagner. Ook hij had moeite met de Portugese verdediging (4-uit-11 van het veld) en was niet bepalend in Duitslands beslissing in het laatste kwart. Maar zijn verdedigende ijver, zijn rebounding en zijn dreiging in transition—waar hij trips naar de vrijworplijn afdwong (8-uit-8)—hielden Duitsland overeind. Ze stonden per slot van rekening 27 minuten op voorsprong, al ging dat gepaard met flink wat problemen.
Statistieken: 16 punten, 7 rebounds, 5 assists.
Neemias Queta
Een sterke prestatie als slotstuk van het beste EuroBasket ooit voor Portugal. Queta maakte ook deel uit van de Portugese verdedigingsmuur en noteerde twee steals en één block. Aanvallend illustreert zijn avond goed wat hij voor dit team betekent. De beste speler zijn, betekent niet dat je opereert in gebieden waarin je niet uitblinkt. Als je in de NBA maar een keer of tien hebt gepost in een heel seizoen, is het logisch dat zes post-ups per wedstrijd hier je teamproductie kunnen schaden.
Statistieken: 18 punten, 11 rebounds.
(Omslagfoto door FIBA Europe)
