“Onstopbaar,” verklaart Anthony Edwards met al het drama dat hij kan opbrengen in zijn recente gesprek met The Athletic. “Het enige wat ik wil horen, is dat ze me niet kunnen verdedigen. Niet. Kunnen. Verdedigen.” Interessant is wat dat verlangen betekent voor de ster van de Minnesota Timberwolves.
Edwards is zo’n speler die nooit bekendstond om een stap terug te doen. Hij heeft korte momenten van twijfel gehad, zoals in de beginfase met Rudy Gobert op center en wat dat betekende voor zijn spel onder de ring, of aan het begin van vorig seizoen, toen hij klaagde over constante double-teams.
Ondanks de reputatie buiten het veld die soms om de Wolves-guard hangt, is wat je op het veld ziet het resultaat van een gedreven prof die niet tevreden is—ook al is hij een van de beste spelers ter wereld. Vorig seizoen liet hij zijn groei zien in het herkennen van tactieken die bedoeld waren om de bal uit zijn handen te houden en, bovenal, eindigde hij als de beste driepuntschutter van de competitie. In aanloop naar dit seizoen gaan er geruchten dat Ant werkt aan zijn post game—een gebied waarin hij al moves heeft, maar dat hij vaker wil inzetten.
Anthony Edwards: “Ik ga een niveau bereiken waarop ik onstopbaar ben”
Er zijn momenten waarop Edwards zichzelf als de beste speler ter wereld ziet. Maar hij geeft toe dat hij niet écht onstopbaar is, zoals Shai Gilgeous-Alexander dit seizoen was. Zelfs op zijn niveau duiken er soms dipjes op in cruciale fases. “We gaan de Finals niet halen zonder Luka [Doncic] of Shai te verslaan. Ik word steeds beter.”
En tussen al zijn individuele ambities door is het echte doel om een championship te winnen in Minnesota. “Maak je daar maar geen zorgen over. Ik regel het wel. Ik ga een niveau bereiken waarop ze me niet kunnen stoppen.” Dat is zijn grenzeloze vertrouwen in volle glorie.
(Cover photo: Brett Davis-Imagn Images)
