In 20025 is het makkelijk om Pat Riley’s basketbalerfenis als onaantastbaar te zien. Niet zozeer om zijn spelerscarrière, waarin hij dankzij inzet en vuil werk een ring veroverde, maar vooral door zijn impact als coach en bestuurder. Zeven kampioenschappen en evenveel Finals-deelnames bewijzen dat. Toch was er een tijd dat hij op het randje balanceerde.
Dat gebeurde niet in het begin bij het team dat hij in Los Angeles van Paul Westhead overnam. En ook niet in de koude, ver van Hollywood. Riley geeft toe dat hij in 1995 in de afgrond staarde, toen hij vol in ging tegen het veranderende Knicks-front office, met het geluk dat Micky Arison aan de andere kant op hem wachtte.
De legendarische eigenaar van de Miami Heat, die de franchise datzelfde jaar kocht—toen het nog maar vijf jaar bestond—en het maakte tot wat het nu is, wordt deze week opgenomen in de Hall of Fame. Dertig jaar nadat hij een miljoen dollar en een Draft-keuze in de eerste ronde betaalde om Riley los te weken bij New York en hem de bestbetaalde head coach in de NBA te maken (inclusief aandelen).
“Hij heeft in feite mijn trainerscarrière gered,” zegt Riley in de Miami Herald. “Als ik terugkijk op de zomer van 1995, betwijfel ik of ik was doorgegaan met coachen. Dus toen ik die september arriveerde, gingen Micky en ik meteen aan de slag om het team beter te maken.”
“Als eigenaar heeft hij me enorme loyaliteit getoond—aan mij, mijn staf en de mensen die er al waren toen hij kwam. Hij is heel eerlijk. Heel direct over wat hij wilde bereiken. Hij is een winnaar, en ik heb hem daar altijd om vertrouwd.”
(Fotografía de portada de Kyle Terada-Imagn Images)
