De NBA is een steeds snellere competitie geworden. Tien jaar geleden was het ongebruikelijk dat teams meer dan 100 possessions per wedstrijd speelden (in 2015–16 deden slechts twee dat). Tegenwoordig is het bijna een kenmerk van de competitie, want 24 teams overschrijden die grens al. En sommige, zoals de Heat, die boven 106 zitten, doen dat vrij gemakkelijk.
Voor velen is dit tempo een enorme publiekstrekker, want het zorgt voor zeer dynamische matchups, met veel punten en weinig voorsprongen die echt veilig zijn. Maar het kan ook een tweesnijdend zwaard zijn.
“Onze medische staf denkt dat de hoge belasting, de snelheid, het tempo en de afgelegde afstand invloed hebben op blessures,” zei Steve Kerr. “Iedereen heeft door dat het makkelijker is om in transition te scoren, maar als iedereen zo speelt, worden wedstrijden een stuk sneller.”
Toch is snelheid niet het enige probleem. Door de geschiedenis heen vinden we seizoenen met hogere cijfers dan nu, met de jaren 70 als opvallend voorbeeld door hun razende ritme. Maar er zijn veel verschillen tussen het spel van toen en nu, verschillen die dit tempo nu extra impact geven.
“Tegenwoordig moet iedereen tot wel 26 voet van de ring verdedigen, omdat iedereen een driepunter kan schieten,” voegde Kerr toe. “En daarom leggen spelers meer meters af en bewegen ze sneller dan voorheen. We hebben de data. We doen alles wat we kunnen, maar als je om de dag een wedstrijd speelt, is dat niet makkelijk.”
Een utopische oplossing
In deze laatste opmerkingen wees Steve Kerr op het probleem waar velen al jaren op hameren: het aantal wedstrijden. In een competitie die zo fysiek en uitputtend is geworden, met spelers die constant rennen en onophoudelijk druk uitoefenen, lijken die 82 jaarlijkse duels roekeloos. Maar tegelijkertijd weet de coach wat het zou betekenen om ze te verminderen en hoe utopisch zo’n voorstel is in onze huidige kapitalistische samenleving.
“Het lastige is dat daarvoor iedereen minder zou moeten verdienen. En in de Verenigde Staten in 2025: succes met zo’n voorstel in welke sector dan ook. Kun jij je voorstellen dat een bedrijf zegt dat het zich niet zo op de aandelenkoers richt, maar in plaats daarvan inzet op goede banen voor werknemers en de kwaliteit van hun producten? We weten allemaal dat dat niet gaat gebeuren.”
Alleen al in de afgelopen dagen hebben we spelers als Giannis Antetokounmpo en Victor Wembanyama voor meerdere weken zien wegvallen, terwijl anderen zoals Anthony Davis of Jrue Holiday er al een tijd uit liggen door fysieke problemen. En de lijst kan blijven groeien als er niets verandert, een verandering die waarschijnlijk vanuit het management moet komen.
Want hoe bezorgd de medische staf ook is over het tempo dat de spelers wordt opgelegd, ze weten ook dat geen enkel team daarvan kan afstappen zonder een drastische terugval in resultaten.
(Cover photo: Matthew Hinton-Imagn Images)




